Ağız dolusu, ciğer dolusu, kucak dolusu, ne kadar boşluk varsa dolduran cinsinden hani. İşte o kadar şişkin oflar çekiyordum ve hatta birkaç yıl sürdü bu of çekişlerim. Çiftçiler tarlalarını sürüyordu, şoförlük edenler otomobillerini, otomobil taksitleri yıllar sürüyordu. Bir of ile bin garabete karşı gelişim taksit taksit yıllarca sürdü.
Sürü hayvanı olmanın zorluğu diyelim buna. Süregelenlerin başlıca nedeni ait olduğunuz sürü. Sürüncemenin orta yerlerinde, artık sürdüremediğimde ve derim zımparalanırken süreç içinde. Denizin kıyı yerinde, Boğaziçi’nde, sürüklenirken sönmüş fenerlere, yanıyor içim.
Sürtünürken şehir akli melekelerime, süründüğümü hissettiğimde, sonsuza dek sürecek bu diyerek bulunduğum serzenişlerim hiç geçmeyecek gibiydi. Şehir tüm şehvetiyle, beni çelmiş, çelişki denizinin orta yerinde tüm gücümü esir edip, çelimsiz bırakmıştı. Şehir benimle alay etmişti.
Veliman Sekiz
İnsan isimleri biriktiriyorum, not defterlerimde. Yalan diyaloglar üretip, kılıca benzeyen cümleler saplıyorum beyinlerine. Sonra herhangi bir mangal partisine giderken içinde insan isimleri geçen defterlerimi yanıma alıp, ateşinde ısınıyorum. Küllerini toprağa gömüp, bambaşka sarhoşlukların esaretinde evime dönüyorum. Kendimce, cinayet işliyorum. Onlara kılıcımla karşı koyup, bir ormanın kuytusunda gömüyorum işte. Düş katiliyim, hiç pişmanlık duymuyorum.
