Uzundu, kısaydı. Şişmandı, zayıftı. Sarışındı, esmerdi. Akıllıydı veya aptaldı insanlar. İnsanlar şekil, şekildi. Çeşit, çeşitti insanlar. Dört çeşit yemek beş liraydı, insan ayırt etmeksizin. Eşitlik, tabldot veren bir sulu yemek lokantasıydı, İstanbul’un uzak bir köşesinde, herhangi bir sanayi sitesinde.
Veliman Sekiz
İnsan isimleri biriktiriyorum, not defterlerimde. Yalan diyaloglar üretip, kılıca benzeyen cümleler saplıyorum beyinlerine. Sonra herhangi bir mangal partisine giderken içinde insan isimleri geçen defterlerimi yanıma alıp, ateşinde ısınıyorum. Küllerini toprağa gömüp, bambaşka sarhoşlukların esaretinde evime dönüyorum. Kendimce, cinayet işliyorum. Onlara kılıcımla karşı koyup, bir ormanın kuytusunda gömüyorum işte. Düş katiliyim, hiç pişmanlık duymuyorum.
